بزن آن پرده، اگر چند ترا سیم از این ساز گسسته
بزن این زخمه، اگر چند در این کاسه ی تنبور، نماندست صدایی
بزن این زخمه، بر آن سنگ بر آن چوب
بر آن عشق که شاید بردم راه به جایی
پرده دیگر مکن و زخمه به هنجار کهن زن
لانه ی جغد نگر کاسه ی آن بربط سغدی ز خموشی
نغمه سرکن که جهان تشنه ی آواز تو بینم
چشمم آن روز مبیناد که خاموش در این ساز تو بینم
نغمه تست بزن آنچه که ما زنده بدانیم
اگر این پرده بر افتد من و تو نیز نمانیم
اگر چند بمانیم و بگوییم همانیم

شهرام ناظری - کاروان