با الهام از این پست: "مطالعه یک فایده فوق العاده داره اونم اینه که باعث میشه احساساتت رو جدی بگیری چون میبینی احساسات منحصر بفردی نداری[.]"

یک سری افکار آمد تو ذهنم با خواندن این پست. عجله دارم پس همین جور قاطی پاطی مینویسم. بعد شاید مرتبش کنم.

مطالعه روی من هم همین تاثیر را داره. اما چرا همچین تاثیری داره؟ معمولا آدمها را از این پنجره دیده ام که خواسته اند خاص بودن خودشون را به بقیه ثابت کنند. نظر من این بوده که اکثر آدمها در مورد خودشون معمولی بودن را دوست ندارند. با این همه حرف بالا حداقل برای من درسته. چرا؟ شاید برای اینکه نشون میده ما جزو یک مجموعه بزرگتر هستیم. شاید هم درک احساسات دیگران احساسات خود ما را تایید میکنه. (عکس این قضیه به نظر من کاملا درسته، کسی که احساسات خودش را خوب درک میکنه بقیه را هم بهتر درک میکنه.)

با وجود این ارزش آدمها به دلیل خاص بودنشون شاید نباشه، هر شخص، به اندازه خود این مجموعه اهمیت داره. (ربطش پیچیده هست...بعدا مینویسم)